Na de enorm hectische dagen van de laatste dagen waarin álles fout ging zoals pc-crash, foutmelding in autocomputer, een lading mails van de ms vereniging, extra vragen van de accountant. Om gek van te worden. Het leek alsof we niet gaan mochten. Was ik opgelucht dat tóch vanmorgen alles rond was, hèhè.
Ook Hans stond gepikt en gedreven in Emmen te trappelen om te vertrekken.
In mijn klein, groen, gedeukte peugeootje karden we rustigjes aan in een stralend zonnetje naar Bremen, 150 km verder.
We hadden een kamer in de Bremer jeugdherberg geboekt. Een prima, moderne herberg waar we ons meteen thuis voelden. Op de grootte na, deed dit onderkomen me aan mijn eigen huisjes denken: schoon, goedkoop, eenvoudig maar comfortabel, kompleet en vriendelijk. Aanrader.
bremen.jugendherbergen-nordwesten.de
Na intrek op de kamer op de 6e verdieping, (jammer lift kapot = au knie) uitgevonden hoe we de volgende dag naar het vliegveld moesten komen. Peuleschil. Zelfs de auto voor 3 weken gratis gestald onder een viaduct. En dat is een prestatie in deze stad met 547685 inwoners, reken maar.
Te voet terug naar de jeugdherberg. De wind trok aan onze oren. "brrr, tis best koud" merkte ik op. Bijna tegelijkertijd zagen we een muts op een paaltje liggen, een verloren bezit dat door een voorbijganger op het paaltje was gelegd. "Nou dan doe je die toch op", stelde Hans voor. Na enige twijfel (die is toch niet van mij) trok ik hem toch op m'n hoofd. Heerlijk warm. Ik was vastbesloten hem in Riga aan een andere koukleum door te geven.
Na prima avondeten de Altstadt doorgelopen. Ooooh wat romantisch. Prachtige gevels en kerken uit de hoogtijdagen in de 17e en 18e eeuw van Hanzestadt Bremen, allemaal verlicht. Feeëriek.
Morgenochtend vroeg uit de veren om op tijd onze vlucht naar Riga te halen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten