Maar alles duurde natuurlijk weer veel langer dan gepland dus, omdat 'flexibiliteit' ons sleutelwoord voor deze drie weken is, gingen we maar de oude binnenstad van Riga verder ontdekken. Al gauw liepen we tegen de St Pieters kerk aan.
Het eerste exemplaar van deze kerk was van hout in 1209 gebouwd. Nu prijken er 3 gebeeldhouwde poorten aan de voorkant.
Dat Oud Riga opgepoetst is voor toeristen, bleek meteen uit het aangrenzende pleintje stampvol toeristische winkeltjes.
Tuurlijk moest Hans op het paard klimmen voor een winkel dat Baltische juwelen verkoopt.
Nou goed dan, jij op de foto.
Het Huis van de Zwarte Hoofden is wel heel pronkerig gerenoveerd. Het originele gebouw uit 1334, toen het Nieuwe Gebouw is meerdere malen uitgebreid totdat het in WWII tot gruis gebombardeerd werd. In 1999 weer hersteld in de meest pompeuze versie
Het Rãtslaukums of, voor de leek, Stadhuisplein.
In de 17e eeuw werden de ontvangstzalen slechts nog gebruikt door het Verbond van de Zwarte Hoofden (lijkt wel Pietje Bel), een handelaren organisatie met een (zwarte) Romeinse legerkommandant als 'mascotte' die de martelaarsdood stierf.
Het meest fascinerende, van dit toch wel kitscherig aandoend gebouw, vonden we de grote kalenderklok.
Deze krijger is Roland. De traditie verhaald dat als zo'n beeld van Roland op markt- en stadhuispleinen prijkte, het plein toebehoorde aan de Franse koning Charles de Grote, familie van Roland. Hij stierf een heldendood in Spanje.
Een snoepjeshuis aan het eind van een steegje,
nu trekpleister als theehuisje voor toeristen.
Met de toren van de grote Dom er achter.
Net een romantisch sprookje.
Het Domplein is het grootste plein in hartje Riga,
omzoomt met cafés en barretjes die willen getuigen van de rijke historie,
en tegenwoordig succes door mooie muurschilderingen en gerestaureerde panden.
De strenge Dom houdt toezicht op het gebeuren dat 's zomers vast net zo'n ratjetoe van geluiden oplevert als er bouwstijlen in de Dom zelf zitten.
Deze is gebouwd in 1211 als de Bisschop Albert Cathedraal. Sindsdien is er zoveel mee rondgetold dat het nu een lelijke mengeling is van laat Romaans, vroeg Gotisch en Barok.
Alweer zo'n grappig doorkijkje op een van vele kerktorens, deze is van de Anglikaanse Kerk. Let eens op de kleurrijke muren van veel huizen.
Het elegante kerkje aan het eind van de Pils Iela (Kasteel straat) is de katholieke kerk van 'Onze Lijdende Vrouw'.
waarnaast de Pils van Riga, waar de president van de eerst Letse onafhankelijk plaats gemaakt heeft voor 3 musea.
uitkijkend over de, nu bevroren, rivier Daugava.
Hans genoot er van
We liepen weer terug, verlangend naar een rustbankje en koffie.
En dát vonden we, met meer.
In een grappig theehuisje dronken we een Irish- en een Baileys koffie, met......... mmmm
In een grappig theehuisje dronken we een Irish- en een Baileys koffie, met......... mmmm
Chocolade fondue !
Fruit, noten, koekjes en marsh mellows om te dopen in een bakje vloeibare pure chocola.
mmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmm
Geen opmerkingen:
Een reactie posten