negentiende dag, Tartu, Estland

Een stralende, heldere, zonnige dag om naar Tartu te rijden, 400 km noordoostwaards. De wegen begonnen echt een 'Scandinavische aanblik' te krijgen. Smal bereden pad in een brede weg langs eindeloze pijnboombossen. Toch was het duidelijk dat we zuidelijker zaten. Er stonden veel berkebomen tussen de sparren.

Bewijs dat Hans in Estland is geweest

Snel een paar plaatjes geschoten van grensstadje Larku (Lets), Largu (Ests)

Dichtgetimmerd houten huis met omvallend torentje.

'Grote' kerk

Op de foto zie je niet hoe uitgewoond deze

huizen waren.

Onze eerste indruk van Estland was een evengrote armoede als in Letland.

Al rijdend kwamen we tot andere konklusies.

Estlandse wegen waren breder, comfortabeler.

Er was meer verkeer op de weg.

We zagen meer nieuwere en betere huizen, ook al reden we best wel langs heel wat oude krotten.

En... Estland heeft de Euro (sinds 1 januari).

Tartu, waar Nienke stage loopt, was ons reisdoel voor vandaag. Ze nam ons mee de stad in. Dat was gauw gepiept. Ook al is Tartu de grootste stad na Talinn met 100,000 inwoners, het stadscentrum bestond uit een gezellig raadhuis met -plein, en een paar dwarsstraten. C'est tout.

Ik begreep van Nienke dat men ieder jaar een ijssculptuur voor het gemeentehuis plaatst. Dit jaar een konijn (omdat 2011 het chinesche jaar van het konijn is) met Estlandse kronen en Euromuntjes er in. Actueel natuurlijk.

Een permanenter beeld in het stadsgezicht is de eeuwige liefde van de kussende studenten.

Nienke wist natuurlijk precies het goedkoopste restaurantje te vinden in deze studentenstad.
Overal kan men internetaansluitingen vinden, vertelde ze. Zelfs in de bus naar Riga, en in ieder cafeetje, kroeg of station, en op de meeste andere openbare plekken. Wij dus de laptop mee om de foto's aan haar te laten zien.
We hadden dorst en begonnen met een groot glas kefir, een zachte verfrissende drink yoghurt.

Het dagmenu bood tomaten-balletjes soep, pannekoek met frambozenjam en een glas limonade voor €3,20

Later vonden we de jeugdherberg. Een jong stel had de derde verdieping van een gebouw omgeturnd tot primitief hotel. Het waren gezellige lui. Ik bood ze aan mijn euromunten uit heel west europa te ruilen voor hun glanzende estlandse munten. Ja, leuk.
Hans bood spontaan aan hun computer op te schonen. Bedtijd twee uur.