Dankan en Sinda zijn vanmorgen vertrokken naar Engeland voor een week naar hun conferentie in Bath. De hele dag dus lekker niks gedaan. We moesten ons zelfs nog haasten om voor morgen een autootje te regelen. Toen nog even lekker wat in de stad eten bij restaurant 1739 met live piano music van 20.00-22.00. Het was 18.30 toen wij binnenstapten. De enige eters, en dat bleven we die avond. Keurig op tijd verscheen de pianist, netjes opgedoft in zwart pak, kaal hoofd en ringbaartje. Zachtjes, om de conversatie niet te storen, improviseerde hij wat weg.
Hans beweerde ineens dat hij vroeger ook pianoles had gehad. "Wat speelde je dan", vroeg ik beetje achterdochtig. "eh, Mozart en beetje Beethoven".
"O ja? Je verbaast me, had ik niet achter je gezocht". Hij stond op en verjoeg de pianist van zijn kruk.
Fortissimo sloeg hij accoorden aan. Hij improviseerde er op los. Ik was echt positief onder de indruk. Zulke muzikaliteit verwachtte ik niet een computer whizz-kid en autofanaat. Denk je iemand redelijk te kennen, komt er weer een verrassing om de hoek kijken. Zo zie je maar weer, oordeel anderen niet te snel, blijf flexibel en open staan. Zo blijft het leven verrassen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten